Demonen - Expositie en boek Bauke Huizinga
Deze week - Galerie Weesperzijde 94 Amsterdam 12-19 uur
Geplaatst: 14 okt 2019 Zaterdag bezocht ik de opening van een prachtige expositie van het nagelaten werk van kunstenares Bauke Huizinga (1951-2011). Ik kende Bauke van het Dagactiviteitencentrum (Dac) Vondelstraat waar vanuit begin jaren 90 het eerste project kwartiermaken startte. Bij de start van dat project legde Bauke een betekenisvolle verklaring af die hieronder in iets (!) ingekorte versie is weergegeven. De expositie gaat namelijk gepaard met de uitgave van een boek (Bauke Huizinga - kunstenares), zeer zorgvuldig en prachtig samengesteld door Baukes zus Nienke Huizinga en Chiel Veffer die ook de vormgeving verzorgde. Onderstaand 'positief startsignaal aan de categoriaal opbouwwerker die de opdracht krijgt de drempels in de maatschappij te slechten voor mensen met een psychiatrische achtergrond' staat in dit boek op blz. 33 afgedrukt. Zie ook http://www.weesperzijde.nl/galerie_item.php?id=41
Een positief startsignaal voor het categoriaal opbouwwerk voor de psychiatrie
"Met enthousiasme reageer ik op het plan het opbouwwerk in te schakelen bij de integratie van mensen met een psychiatrische achtergrond.
Zelf heb ik problemen met maatschappelijke integratie aan den lijve ondervonden.
Als kind was ik angstiger dan andere kinderen; door mijn anders zijn werd ik uitgestoten.
Na de MMS heb ik nog geprobeerd een opleiding kinderverzorging en - opvoeding te volgen. Dat lukte me niet, omdat ik me niet bij de sociale codes aan kon passen.
Toen ben ik gaan etsen, tekenen en schilderen. Na een aantal jaren les te hebben gevolgd ben ik als beeldend kunstenares gaan werken. Aan de ene kant omdat ik inspiratie had, aan de andere kant om me van de maatschappij af te sluiten.
Als kunstenares ben ik op een gegeven moment in een geestelijk dieptepunt geraakt en mijn artistieke werk stopte. Toen heb ik geprobeerd om vrijwilligerswerk te doen. Daar voldeed ik weer niet aan de sociale codes en was wat langzamer. Hierdoor vond men mij meteen niet geschikt om wat te presteren. Men reageerde negatief of agressief. In de maatschappij zijn mensen onverdraagzaam, gehaast en niet behulpzaam.
Vriendschappen sluiten in voorzieningen zoals buurthuizen, cursussen etc. is moeilijk als je psychisch wat onevenwichtig bent. Ze vinden me zielig, niet bij de tijd of kwaadaardig.
Op het moment kom ik op het Dagactiviteitencentrum Vondelstraat waar ik als mens geaccepteerd word. Ik voel me niet thuis in de maatschappij. Op het Dagactiviteitencentrum probeer ik mijn kunst opnieuw op te pakken. Vanuit de creatieve therapie aldaar wordt een project gestart om kunstenaars die lang in de psychiatrie zijn geweest, te helpen hun werk weer te hervatten. Hier ga ik waarschijnlijk ook aan meedoen.
Naar aanleiding van dit persoonlijke ervaringsverhaal bevestig ik de realiteit van integratieproblemen als je psychiatrische problemen hebt. Fantastisch plan om een opbouwwerker aan te stellen die kan helpen de drempels te slechten tussen de wereld van de psychiatrie en de maatschappij. Ik zie voor hem of haar allerlei taken. Vanuit mijn eigen ervaringsverhaal kan ik een aantal punten noemen:
- Voorlichting op scholen over psychiatrie, het moeilijk hebben, het anderszijn. Een opbouwwerker zou dit in samenwerking met Pandora kunnen doen.
- Individuele bemiddeling en begeleiding van mensen met psychiatrische problemen naar een vrijwilligerswerkplek of een gewone werkplek. Werken aan humanere arbeidsverhoudingen.
- Het bevorderen van sociale vaardigheidstrainingen.
- Voorlichting bij buurtvoorzieningen aan mensen met psychiatrische problemen om de drempel naar deze voorzieningen te verlagen en hen te helpen uit hun isolement te stappen.
- Voorlichting geven over het Dac samen met de betrokkenen om integratie vanuit dit centrum naar de maatschappij te bevorderen.
- Tentoonstellingen in de buurt organiseren van kunstenaars van het project op het Dac.
- Politiek zouden we veel meer toe moeten naar vrijheid, gelijkheid en broederschap. Het feit dat steeds meer mensen het moeilijk hebben psychisch, in de psychiatrie terecht komen, betekent een signaal dat er iets mis is in de maatschappij. Een voorbeeld is de uitstoot naar de WAO in onze prestatiegerichte, intolerante en ongeduldige maatschappij.
Een opbouwwerker zou vanuit een kritisch politiek standpunt kunnen handelen zodat een wereld van vrijheid, gelijkheid en broederschap door zijn of haar optreden dichterbij komt.
Hij/zij zou kunnen samenwerken met de Cliëntenbond, het Platform GGZ en het APCP.
Als iemand van de doelgroep geef ik hierbij een positief startsignaal van mijn kant aan de categoriale opbouwwerker, die de opdracht krijgt de drempels in de maatschappij te slechten voor mensen met een psychiatrische achtergrond."
[Lezing door Bauke gehouden tijdens de werkconferentie Categoriaal opbouwwerk in vier stadsdelen, 13 juni 1991]