Kwartiermaken

Plaats voor ‘hoop’ in de psychiatrie?

Geplaatst: 18 jan 2011 Korte reactie op Tweeluik over de emotie Hoop in de Trouw van 3 en 6 januari 2011

Na het eerste interessante deel van het tweeluik over hoop van Edwin Kreulen (3 januari), keek ik hoopvol uit naar het tweede deel (6 Januari): over de rol die hoop speelt in de behandeling van mensen met psychiatrische problemen. Jammer dat Kreulen niet de definiëring van predikante Abeltje Hoogenkamp: ‘Hoop is het vermogen dingen anders te zien en daarnaar te handelen’ vasthoudt in dit tweede deel. In de herstelbeweging van mensen met een psychiatrische achtergrond wordt hoop als een centrale emotie benoemd. De geestelijke gezondheidszorg wordt door deze beweging sterk gekritiseerd, juist omdat ze haar patiënten te vaak de hoop uit handen slaat. Patiënten bloeien op als men eindelijk een hulpverlener – maar vaker is het een medepatiënt – ontmoet, die de hoop uitspreekt op herstel. Herstel, gedefinieerd als 'het ontgroeien van de catastrofale gevolgen van de psychische aandoening en de ontwikkeling van een nieuwe betekenis en een nieuw doel in iemands leven'. Voor dit herstel is broodnodig wat emotietheorieprofessor Agneta Fischer in het eerste deel als maatschappelijke hoop voor 2011 uitspreekt: dat de uitsluiting van minderheden niet verder voert. Dat is ook waar mensen met psychiatrische problemen op hopen: dat er ruimte is voor hun (anders)zijn en een positieve verwachting omtrent hun (eigenzinnige) bijdrage aan de samenleving.
Doortje Kal

Terug naar nieuws