Moslims en psychiatrie in Nederland - Doortje Kal
Verslag van een verkennend onderzoek in het kader van de Vrije Stoel van Mikado - september 2004
Dit rapport is een verkennend onderzoek naar de betrokkenheid van de islamitische gemeenschap bij ‘hun’ psychiatrische patiënten en hoe die gemobiliseerd, versterkt en ondersteund kan worden. Moskeeën en hun geloofsgemeenschappen hebben het potentieel in zich om ‘er te zijn’ voor moslims met psychiatrische problemen. Alleen lijkt het erop dat dit potentieel gereactiveerd moet worden. Dit onderzoek van Doortje Kal maakt duidelijk dat er mogelijkheden zijn om met steun van islamitische sleutelpersonen en organisaties zoals Ihsan, een dergelijk proces van maatschappelijke activering in gang te zetten.
Prijs: € 21,00 (excl. verzendkosten).
Uitgave: september 2004, 40 pagina's.
ISBN: 90-77782-04-2
Via deze link kunt u het rapport bestellen: http://www.mikadonet.nl/publicatiedetail.php?id=48 ?
Terug naar publicaties
Geplaatst:
15 apr 2010
Geüpdate:
9 feb 2011
Categorie:
Inclusiviteit, multiculturaliteit
Trefwoorden:
ihsan , interculturalisatie , islamitische waarden , taboe , tradities , islamitisch maatschappelijk activeringswerk
Gerelateerd:
Een beperkte blik op vermaatschappelijking. Deviant nr 66, september 2010
Loes Verplanke en Jan Willem Duyvendak onderzochten de effecten die het beleid gericht op vermaatschappelijking van de zorg heeft voor het leven van psychiatrische patiënten en
mensen met een verstandelijke beperking. Zij hielden daartoe 67 interviews en publiceerden hun bevindingen in een boek: ‘Onder de mensen?’ Met vraagteken, want hoewel uit de
interviews blijkt dat de betrokkenen vinden dat ze nu beter af zijn dan vroeger, zijn ze helaas nog steeds niet echt ‘onder de mensen’. Een weinig verrassende conclusie, aldus Doortje Kal, die het onderzoek plaatst in de context van kwartiermaken en werken aan inclusie.
A contribution to a theory and practice of good care
Op vrijdag 12 november 2010 promoveerde Jean Pierre Wilken aan de Universiteit van Tilburg. Promotor: prof. dr. Andries Baart, bekend van 'Een theorie van de presentie'. Naast een systematische review van wereldwijde herstelstudies in de afgelopen decennia, staan verhalen van dertien mensen met ernstige psychische aandoeningen centraal: wat hielp hen daadwerkelijk in hun herstelproces? Wilken onderscheidt twee deelprocessen binnen herstel: een proces van persoonlijk herstel en een van sociaal herstel. Een omgeving is herstelbevorderend als deze faciliterend is. Er zijn echter ook veel omgevingen die stress veroorzaken en beschadigend werken - zo bleek uit de verhalen. Louter de aanwezigheid van mensen, in goede en slechte tijden en met aandacht voor de ervaringskennis van de cliënt, blijkt een belangrijke steunfactor. Op een psychologisch niveau verschaffen deze relaties erkening en daardoor hoop. Zij bieden een verbinding met de wereld en helpen de persoon op deze wijze bij het vinden van een sociale niche.
In het vijfde hoofdstuk ontwikkelt Wilken een theorie van goede (=herstelgerichte) zorg. Op basis van een zorgethisch fundament onderscheidt hij zes 'opgaves': presentie, een gedeeld perspectief, diversiteit (erkenning van verschil, van alteriteit - daarvoor staat hij o.a. stil bij de kwartiermaakbegrippen strijdigheid, gastvrijheid en opschorting), de opgave van erkenning en die van autonomie en kwetsbaarheid en tenslotte die van empowerment.
Het proefschrift is voorlopig alleen in het Engels beschikbaar (SWP), maar op termijn verschijnt er ook een Nederlandse misschien iets ingekorte versie. De Nederlandse samenvatting vindt u hieronder.
Lees meer