Publicaties
Hoe kan het werken aan ruimte voor anders-zijn uitsluiting tegengaan?
Het lijkt erop dat jongere Nederlanders met een Marokkaanse of Turkse achtergrond in toenemende mate het gevoel hebben dat ze nooit onderdeel van de Nederlandse samenleving zullen worden. Tegelijkertijd worden de sociale vangnetten waarop hun ouders een beroep konden doen steeds brozer. Dat vertaalt zich volgens sommigen in een hoog percentage aan depressies en psychoses in deze groep.Het gaat er niet om het hebben van psychische problemen als louter politiek probleem te zien. Het gaat er wel om de politieke aspecten ervan onder ogen te zien. Wat kan onderzoek naar culturele identiteit, die zo'n duidelijke rol speelt bij deze groep ons leren over hoe uitsluiting werkt, en wat er voor nodig is om de mogelijkheden die onze samenleving biedt, toegankelijker te maken? Hoe kan de samenleving voor meer mensen een plaats zijn waar je je thuis voelt en hoe kunnen kwartiermakers voor het stimuleren van een toleranter cultureel klimaat van betekenis zijn?
Verslag van de tweede kritische dialoog
Vriendendiensten en maatjesprojecten zijn er sinds hun ontstaan in de jaren negentig in soorten en maten. Ze hebben bewezen betekenisvol te kunnen zijn voor de betrokkenen. De relaties die daarin worden aangegaan zouden, in navolging van de ethicus Hans Reinders ‘burgervriendschappen’ genoemd kunnen worden. ‘Vriendschap’ is hier uitdrukking van een publieke deugd, die daadwerkelijk samenleven mogelijk wil maken. Burgervriendschap bestaat daar waar burgers voor elkaar medeburger zijn; men heeft deel aan elkaars leven zodanig dat ieder kan gedijen. Zulke ‘burgervriendschappen’, lijken een uitgelezen ogelijkheid om de oriëntatie op participatie, die onder andere in de Wmo is neergelegd, te realiseren. Het actieve burgerschap van weerbaarder burgers ondersteunt het meedoen en erbij horen van burgers in kwetsbare posities.
Over niches in theorie en praktijk uit: Kal, Post en Scholtens (red.) Meedoen gaat niet vanzelf, 2012
De ruimte voor anders-zijn die kwartiermakers proberen te bewerkstelligen wordt wel omschreven als 'niche'. Kwartiermakers werken aan niches op al die plekken waar mensen in de marge willen deelnemen aan het maatschappelijk verkeer. Karen Soeterik vertelt over hoe zij aan niches werkt voor mensen met een verstandelijke beperking in Amsterdamse wijken. In de zijtekst aandacht voor de bijzondere bemiddeling door 'het maatje ter plaatse'. Deze 'maatjes' maken de niche tot niche, een veilige plek voor iemand die je niet zo goed kan 'plaatsen'.
Disability Studies en participatie van mensen met een beperking. Over coöperatief onderzoek en complexe processen.
“…Wij focussen op de kracht van het verschil en de nieuwsgierigheid naar het
onbekende…” (Guy Cassiers, Radio 1, 07.09.2014)
Lees meer
Overwegingen bij een onderzoek naar ervaringen van Marokkaanse jongen mannen met uitsluiting
Voor jonge immigranten van de tweede generatie is de langdurige, subjectieve, ervaring een ‘buitenstaander’ of ‘verliezer’ te zijn (Selten 2012) in het land waar je bent geboren, vernederend. Dit verhoogt het risico op het krijgen van een psychotische aandoening. Vergeleken met autochtone jongeren is dat risico tot negen keer zo hoog (Veling e.a.2006). Hoe ziet die subjectieve ervaring van ‘buitenstaander’ of ‘verliezer’ er uit? Dat was de vraag die vier studenten van de Hogeschool Utrecht (HU) (El Arbaji e.a. 2012) zich stelden in het onderzoek, dat zij in 2013 uitvoerden in opdracht van het Steunpunt GGZ Utrecht en het Lectoraat Kwartiermaken. De onderzoekers bevroegen 16 Marokkaanse jonge mannen, acht HBO afgestudeerden en acht vroegtijdige schoolverlaters, op hun
ervaringen met uitsluiting. Dit artikel verscheen najaar 2013 ook in de Republiekallochtonie.nl en in december 2013 in 'Verder met Kwartiermaken - naar de verwelkoming van verschil' (red. Kal, Post, Wilken, uitg. Tobi Vroegh). Zie daarin ook het verslag van de vijfde kritische dialoog: Uitsluiting maakt ziek.
Lees meer
